Giovanni Drogo tenientea tartariarren basamortuaren muga zaintzeko dagoen Bastiani gotorlekura bidali dute bere militar ikasketak bukatu bezain laster. Han ahalik eta gutxien geratu eta albait lehen berriro hirira itzultzeko asmoa darama, bizitza hirian egiteko. Poliki-poliki, ordea, ia oharkabean eta gotorlekuko diziplina obsesibo eta betiberdinak bere mendean hartzen du, eta hasieran egunak, asteak, hilabeteak, gero urteak joaten hasten dira, harik eta gero eta zurrunbilo bizkorrago batean, bakardaderik bakarrenean, bizitza igarotzen ari den bidearen bazterreko ostatu bakartian bere desbizitzari zentzua emango dion egiazko egitandi bakarra iristen zaion arte. Denboraren ihesa, ilusioen hutsaltasuna, gure bizitzari zentzua ematen asmatzen ditugun zentzurik gabeko helburuak dira Buzzatik oihartzunez, ispilamenduz, zantzuz osatutako egitura batez baliaturik eraikitzen duen eleberri honen gaiak. 1976an Valerio Zurlini italiar zinemagileak film bat egin zuen eleberri honetan oinarrituta, garai hartako Europako zinema-aktorerik garrantzitsuenek parte hartuz.