Martin sorterrira itzuli da. Behartuta joan zen eta behartuta itzuli da, amaren hiletetara. Joan zenean bizitza oso bat utzi zuen herrian, urte askotako une on eta txarrak, azken aldikoak oso txarrak. Ez ditu ahaztuak, ezin du, baina iraganaren itzaletan zokoratuak ditu. Itzulerak, ordea, argitara atera ditu, eta Martinek berriz ere topo egingo du maite zuen emakumearekin, alaba galduarekin, familiarekin, lagunekin, lagun izandakoekin eta aurkariekin…
…Eta ezkutaleku batean gordeta utzi zuen garai hartako zoritxarreko oroigarriarekin.

«Pentsakor zaude zigarreta erretzen. Kontuak ateratzen. 1997ko maiatzean joan zinen. Gaur, automobilaren panelari begiratu diozu eta 2013ko martxoan zaude. Beraz, bi hilabete barru hamasei urte izango dira herritik joan zinela. Joan ez, alde egin zenuela, hobeto esan. Herriko giroa itogarri bihurtu, eta aire berria arnastu beharrean zeunden, murgilduta zeunden zulo ilunetik ateratzeko zerumuga garbiago eta zabalagoren beharrean».